A modo de
exemplo copiamos o pregón de festa deste ano e tamén as preces e os
ofrecementos dos dous días de festa..
PREGÓN
Veciños e
veciñas, amigas e amigos que de cerca ou de lonxe nos quixestes acompañar
nestes días da nosa festa: grazas por vir, grazas por acompañarnos, grazas por
contribuír coa vosa presenza, cos vosos ánimos a facer máis fermosos estes días
de festa parroquial.
Temos moitas
razóns para facer festa. Somos unha parroquia pequena, de só 26 veciños fixos e
logo algo máis dunha media ducia que veñen con gusto a facer parroquia os fins
de semana. Somos de idade avanzada. Pero
temos unha parroquia preciosa, unhas terras preciosas, unhas casas que se foron
preparando moi ben; aínda hai bastante gando polos nosos prados, e seguimos
apostando por vivir e convivir harmoniosamente nesta terra na que nos tocou
vivir.
Ademais este
anos pasáronnos cousas preciosas que tamén fai falla celebrar: coa axuda da
Deputación e do Bispado e tamén coa colaboración dos veciños lousamos a igrexa,
cerrámola con portas novas e instalamos o sistema de toque eléctrico nas
campas. Este ano pasado inauguramos tamén o local social, onde nos xuntamos por
diferentes motivos durante o ano, sempre para cousas boas.
É certo que este
ano morréronnos dúas persoas: o Alfredo e a Granada, pero as súas vidas foron
vidas ben completas, que tamén é necesario agradecer e celebrar. E de maneira
moi especial estamos contentos porque este ano, despois de moitos, naceunos na
parroquia unha nova criatura, que se chama Alba, filla de Francisco e de Sara,
e tamén hai pouco houbo unha nova parella de fóra da parroquia que mercou unha
casa aquí para facer vida connosco; chámanse Alberto e Laura.
Vedes, amigas e
amigos, que non nos faltan razóns para a festa. Por iso todos os veciños e
veciñas, animados este ano polos ramistas Xavier e Manolo, colaboramos con
cartos, amañamos o adro e o campo da festa, limpamos as casas, puxémonos
guapos, preparamos as comidas, dispuxemos os ánimos, para compartir con
vosoutros cantos somos e temos.
E facémolo á
sombra dos santos Pedro e Sabela, que é coma facelo á sombra de Deus, do que
esperamos ánimos e forza para seguir vivindo e convivindo na parroquia de
Candia con ánimo, con humor, con esperanza, con valentía.
Feliz festa,
logo, amigas e amigos. No nome de Deus, no nome dos santos Pedro e Sabela, no
nome de todos os veciños e veciñas de Candia, feliz festa.
Ofrecementos
(en procesión desde o fondo da igrexa: o cartel da
festa, a folla de colaboración económica dos veciños e veciñas, e o pan e o
viño para a Eucaristía)
Cartel da festa
Ofrecémosche, Señor,
a música e os músicos,
que nos han facer bailar
cos seus toques e os seus ritmos.
A orquestra “Acordes” de Lugo,
o grupo Elite, un trío,
os gaiteiros da Subela
con aires galegos vivos.
Con eles a gran orquestra
de veciñas e veciños
do próximo Sancobade,
que en Sintonía unidos
humores e amores vivos.
Recibe este ofrecemento,
noso Paiciño querido,
e aos músicos e a todos nós
co teu santo humor bendinos.
Folla da colaboración veciñal
Cos cartos de uns e doutros
melloramos esta igrexa.
Viva a colaboración
e quen a apoia e defenda.
Acepta, Deus Pai do ceo,
esta nosa humilde ofrenda,
e que medre na parroquia
a unión que dá vida terma.
Pan e viño para a Eucaristía
Ofrendámosche o
pan,
que será corpo de Cristo,
sostén da
comunidade
e en horas de pena, alivio.
Co pan tamén che ofrendamos
esta copiña de viño,
ledicia comunitaria,
sangue comprometido,
fidelidade cumprida
do teu Fillo benquerido.
Acepta estes nosos dons,
noso Paiciño querido,
Fainos valentes e humildes
coma o mesmo Xesucristo.
2º día da festa
Pregonciño
2º día da festa. Preces
Neste segundo día da festa presentámoslle de
novo a Deus as nosas oracións, para que a súa bendición nos acompañe sempre na
vida. Contestamos a cada oración dicindo xuntos:
CONFIAMOS EN TI,
PAI NOSO
n Confiamos en ti, e
poñemos nas túas mans o Alfredo e a Granada, que morreron este ano, as súas familias,
a familia da Marité que tamén perdeu a súa mai no Arneiro, e a todas as persoas
que por enfermidade ou desalentos non está animadas para a festa; que lles
saibamos transmitir conforto e alento. Oremos.
n Confiamos en ti, Pai noso, e poñemos nas túas
mans as casas e familias todas da parroquia; que nos respectemos e coidemos
moito uns a os outros, de xeito que dea gusta vivir e convivir en Candia.
Oremos.
n Confiamos en ti,
Pai noso, e poñemos nas túas mans a todas as persoas que nos viñeron acompañar
por estas festas parroquiais; que todos medremos en harmonía e en valentía para
seguir defendendo a nosa vida no campo. Oremos.
n Polos políticos,
para que poidan facer un goberno xusto e limpo, que defenda non os intereses
dos poderosos, senón as necesidades das persoas e familias máis humildes.
Oremos.
n Pola xente que non
ten abundancia que nós temos, e carecen casa, de traballo, de menciñas, do pan
de cada día. Que saibamos compartir con eles algo da nosa abundancia. Oremos.
Presentación das ofrendas
(Unha procesión
pequena da Sara e o Francisco coa súa nena, do Alberto e a Laura, e o pan e
viño da Eucaristía)
Ofrenda da nena Alba
Sara e Francisco
xuntaron as vidas
e froito do amor
tiveron familia.
Velaquí a Alba,
graciosa rosiña
que medra contenta
envolta en
caricias.
Xa foi bautizada,
xa deu alegrías
O ceo e a terra
entoan cantigas.
Que ofrenda máis
guapa!
Que Deus a
bendiga!
Ofrenda do Alberto e da Laura
Évos cousa ben
preciosa
a que sucedeu en
Candia:
entre nós mercaron
casa
o Alberto e máis a
Laura,
(a mesma casa onde
o Próspero
e a Demetria
habitaran).
A Laura de
Castromaior,
o Alberto de
Abadín
despois de telo
pensado
connosco van
convivir.
Non presumen de
vilegos,
e vailles o aire
da aldea,
que entre nós
teñan contento,
pan e paz en toda
regra.
Ofrendámoschos,
Pai bo,
coa esperanza ben
aberta
de que para eles
has ser
alento e compaña
certa.
Pan e viño para a Eucaristía
que será corpo de Cristo,
sostén da
comunidade
e en horas de pena, alivio.
Co pan tamén che ofrendamos
esta copiña de viño,
ledicia comunitaria,
sangue comprometido,
fidelidade cumprida
do teu Fillo benquerido.
Acepta estes nosos dons,
noso Paiciño querido,
Fainos valentes e humildes
coma o
mesmo Xesucristo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario